Mama van Jeroni

Malmberg, oh Malmberg, ik wil zo graag over je ophouden, maar ik moet dit toch nog even kwijt. Dan is het verhaal hopelijk compleet.

Een kennis van mij wees mij er op dat Malmberg in het stukje over transgender kind “Jeroen” zich heeft gebaseerd op een interview met een moeder van een transgender kind uit 2003. Die moeder ken ik en het kind is een volwassen vrouw inmiddels. Dat terzijde, ik wil hier kritiek geven!

Malmberg gebruikt één bron! Uit potverdikkie 2003, dat is inmiddels transgender-oudheid bijna. Het kwalijkste is, de nuance dat het gebruik van de jongensnaam en het gebruik van “hij” en “hem” gebezigd is door een moeder die midden in een transitieproces zat met haar kind is volledig verdwenen. Het is het toeëigenen van het narratief van de moeder voor zogenaamd educatieve doeleinden. Maar als educatieve instantie past dat narratief je niet Malmberg. Jij bent die moeder niet! Duidelijk? Helder?

Ik wil het welhaast diefstal noemen. Grote woorden, ik geef het toe. Maar dat narratief behoort aan die moeder, en vast nog heel veel andere ouders van transgender kinderen. Het hoort niet aan Malmberg toe. Ga je er wel over schrijven, neem dan een zo mogelijk objectieve en het liefst een emancipatoire vertelpositie in.

Kijk, ik ben noch de mama van Jeroni noch onderwijsuitgever. Even eerlijk zijn hè. Neem er maar een voorbeeld aan Malmberg! Maar ik heb wel het verstand en de inzichten dat onderwijzen niet gaat als je niet bewust bent van je eigen vertelpositie. Ik begrijp dat je het zelfbeschikkingsrecht van transgenders én hun naasten moet respecteren en niet zomaar hun narratief kan gaan zitten jatten.

Of die ouders nu vinden dat het er anders in moeten staan weet ik niet. Zij herkennen hun narratief natuurlijk, zien daar geen kwaad in. Vragen zich misschien oprecht af wat die paar regeltjes nou uitmaken. Of het enig kwaad kan voor de emancipatie van transgenders. Dat was tenminste de reactie van de moeder die model stond voor Jeroen’s moeder, toen ik haar gisteren even aansprak. Het is iets om over na te denken. Maar Malmberg, dat sentiment is geen excuus om er maar niks aan te veranderen. Haal het stukje weg óf verander het! Niets doen is geen optie! (Zo leuk om dat ook eens op te schrijven, voel me bijna een wereldleider)

En nu is het klaar! Boe bah ik ben boos af!